Ζώντας μεταξύ δύο ηπείρων και μοιράζοντας το χρόνο του ανάμεσα Αθήνα και Μόντρεαλ, ο Τάσος Φραγκιάς είναι Θεατρολόγος, Δραματολόγος, Καθηγητής Υποκριτικής, Acting Coach, Σκηνοθέτης, Ηθοποιός.
Απόφοιτος του πανεπιστημίου Concordia και κάτοχος του τίτλου BFA –Major in Theater. Ειδικεύτηκε στα Performance Creation Studies, Theatre Directing, Acting coach/ instructor με πιστοποίηση στην διδασκαλία υποκριτικής, Theatre Development studies, και δραματολογία.
Απόφοιτος επίσης της Ανωτέρας δραματικής σχολής “Βασίλης Διαμαντόπουλος: Ίασμος”.
Διδάσκει την τέχνη της υποκριτικής μέσω της βιωματικής πρακτικής εφαρμογής. (Method Acting.)
Ιδρυτής της Ομάδας «π» και του “Studio pi”, μια διακαλλιτεχνική πλατφόρμα που ασκεί ακτιβισμό μέσω της τέχνης σε όλες τις εκφάνσεις της.
Ιδρυτής του Ελληνικού Θεατρικού Εργαστηρίου “Θέσπις” στο Μόντρεαλ.
Η ακαδημαϊκή γνώση τον βοήθησε να εμβαθύνει παραπέρα το πάθος του για τα θεατρικά δρώμενα, χωρίς να περιορίσει τον εαυτό του στη κλασική διδασκαλία θεάτρου. Η αγάπη του για το θέατρο τον οδήγησε στη συνεχή αναζήτηση κλειδιών, τα οποία συντελούν στην εξέλιξη του ηθοποιού πάνω στη σκηνή: από Grotowski και τα Biomechanics του Meyerhold, μέχρι το ινδικό kathakali και τη κινέζικη όπερα. Από το θέατρο δωματίου μέχρι το θέατρο του δρόμου. Από την πειραματική σκηνή της Abramović και των Punchdrunk στο Immersive theatre, όπου έγινε και δημιουργός/ σκηνοθέτης σε δική του immersive παράσταση. Η τέχνη της υποκριτικής στο θέατρο δεν πρέπει να μένει στάσιμη, αλλά να είναι μια διαρκής αναζήτηση γνώσεων, πειραματισμών και αναζήτησης, μέχρι την τελευταία και στερνή πνοή στο κόσμο εκείνου που αφιερώνει τη ζωή του στο θέατρο.
“[…] the canvas is there, but the actor would hold the palette and the brush to reveal the hidden image in a character that the playwright is suggesting in a play. Sincerity, hard work, and observation this is what I suggest to the young actors who will engage with this art. Knowledge is mandatory to acquire a sense of where the actor should be in the performing space and to know what we want to show and represent to the audience. What is the contribution offered? Is it honest and generous? Art is all about generosity. Give and take, and there must be an openness to discover and have empathy in the art form suggested. I believe appreciating art must be a selective action, to be able to choose, without any boundaries and determinations. Methods and schools should not foster a constraint in creativity but to reshape of what it is already there within the actor.”
[Anastasios Fragias- Thesis on Theatre teaching and directing. 2017]